بررسی رابطه سطح پلاسمایی فاکتور رشد شبه انسولین نوع یک (IGF-1) با شدت تنگی عروق کرونر

مقدمه آترواسکلروز و بیماریهای ناشـی از آن عامـل مهـم مـرگ و میـر در بـسیاری از کـشورهاست و یـافتن عوامـل مساعد کننده آن حائز اهمیت است . در سالهای اخیر تحقیقاتی در مورد رابطه آترواسکلروز و سطح پلاسـمایی فاکتور رشد شبه انسولینی نوع یک (IGF-1) انجام شده و نتایج متفـاوتی بـه دسـت آمـده اسـت . از آنجـا کـه درکشور ما در این زمینه مطالعه چندانی صورت نگرفته نویسندگان تصمیم به انجام این پژوهش گرفتند. روش کار در این مطالعه توصیفی مقطعی 107 بیمار در سال 1387-1386 که به واسطه بیمـاری ایـسکمیک قلبـی نیـاز بـه آنژیوگرافی کرونر در بیمارستان شفای کرمان داشتند انتخاب شدند. نمونه ی خون ایشان جهـت انـدازه گیـری سطح پلاسمایی فاکتور رشد شبه انسولینی نو ع یک ، قند خون ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترول بـا دانسینه پایین و کلسترول با دانسیته بالا گرفته شد. فـشار خـون همـه بیمـاران ثبـت و شـاخص تـوده بـدنی آنـان محاسبه شد و سابقه تدخین سیگار نیز در پرسـشنامه درج گردیـد . اطلاعـات بدسـت آمـده بـا اسـتفاده از آمـار توصیفی و جداول و نمودارها تجزیه و تحلیل گردید. از آزمون های آنالیز همبستگی اسپیرمن هم استفاده شد. نتایج سطح پلاسمایی فاکتور رشد شبه انسولینی نوع یک با افـزایش میـزان تنگـی عـروق کرونـر افـزایش نـشان داد . ضریب همبستگی میان میزان تنگی شرایین کرونرو سطح پلاسمایی IGF-1 برابـر بـا R=0/204 و p=0/04 بـه دست آمد که نشان دهنده رابطه معنی داری بین این دو متغیر است و نیز سطح پلاسمایی فاکتور رشد انـسولینی نوع یک با افزایش تعداد عروق کرونر مبتلا در آنژیوگرافی افزایش خفیف نـشان داد کـه بـا اسـتفاده از آنـالیز همبستگی رتبه ی اسپیرمن Rho=0/189 و p=0/058 بدست آمد. نتیجه گیری سطح فاکتور رشد شبه انسولینی نوع یک پلاسما با شـدت ضـایعه عـروق کرونـر ارتبـاط معنـی دار و بـا تعـداد سرخرگ های کرونر مبتلا ارتباط ضعیفی دارد که می تواند بر نقش فاکتور رشـد شـبه انـسولینی نـوع یـک بـر روند آترواسکلروز تأکید نماید